การคุ้มครองลูกจ้างระหว่างเจรจา

คำพิพากษาฎีกาที่ 13827/2555

 บริษัท  ไลอ้อนไทร์ส (ประเทศไทย) จำกัด    ผู้ร้อง

 นายดนัยมาศบุญวงศ์     ผู้คัดค้าน

 เรื่องการคุ้มครองลูกจ้างระหว่างเจรจา

 

 

ผู้ร้องเป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจำกัด ก่อตั้งปี 2530 มีการก่อตั้งสหภาพแรงงานไลอ้อนไทร์ส แห่งประเทศไทย ตั้งแต่ปี 2533 ผู้คัดค้านเป็นลูกจ้างของผู้ร้องและเป็นกรรมการลูกจ้างกับเป็นประธานสหภาพแรงงานไลอ้อนไทร์ส แห่งประเทศไทย ผู้ร้องกับผู้คัดค้านและคณะกรรมการสหภาพแรงงานได้ร่วมประชุมกันเพื่อหาข้อตกลงเกี่ยวกับเรื่องการขอห้องสหภาพแรงงานคืนและจัดหาห้องทำงานใหม่ให้สหภาพแรงงาน โดยสหภาพแรงงานยินยอมใช้ห้องฝ่ายบุคคลเป็นการชั่วคราวและจะขนย้ายเอกสารกับทรัพย์สินของสหภาพแรงงานไปไว้ห้องฝ่ายบุคคล หัวหน้าฝ่ายบุคคลกับพนักงานของผู้ร้องจึงดำเนินการขนย้ายเอกสารและทรัพย์สินของสหภาพแรงงานออกจากห้องทำงานสหภาพแรงงานและนำมาไว้ที่ห้องฝ่ายบุคคลเป็นการชั่วคราว ผู้คัดค้านไปยื่นฟ้องผู้ร้องเป็นคดีแรงงานที่ศาลแรงงานกลาง เรื่องผู้ร้องขนย้ายทรัพย์สินออกจากห้องทำงานสหภาพแรงงาน ต่อมาวันที่ 26 ตุลาคม 2548 ผู้คัดค้านไปทำงานตามปกติและได้ยื่นใบลาป่วย ในวันดังกล่าวสหภาพแรงงานไลอ้อนไทร์สมีหนังสือถึงพนักงานประนอมข้อพิพาทแรงงานจังหวัดสมุทรปราการเพื่อขอให้การไกล่เกลี่ยเรื่องผู้ร้องขอที่ทำการสหภาพแรงงานคืน ผู้ร้องกับสหภาพแรงงานได้เจรจาข้อพิพาทเรื่องที่ทำการสหภาพแรงงานและผู้ร้องได้จัดห้องทำงานใหม่ให้สหภาพแรงงานตามที่สหภาพแรงงานต้องการ ผู้ร้องมีข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานและมีประกาศจัดระเบียบในสถานที่และบริเวณบริษัทผู้ร้อง การที่ผู้คัดค้านยืนพูดโทรโข่งกล่าวหาผู้ร้องทั้งที่ผู้คัดค้านได้ร่วมประชุมเจรจาตกลงที่จะใช้ห้องฝ่ายบุคคลเป็นที่ทำงานสหภาพแรงงานชั่วคราว ทำให้พนักงานซึ่งเป็นลูกจ้างเมื่อฟังแล้วรู้สึกว่าผู้ร้องประพฤติตนไม่ดี ไม่ถูกต้อง ไม่มีความเป็นธรรม ก่อให้เกิดความเสียหาย และเป็นการโฆษณาชวนเชื่อ จงใจที่จะหลอกลวงเพื่อให้เกิดความแตกแยกร้าวฉานในหมู่พนักงาน อันเป็นการฝ่าฝืนประกาศเรื่องการจัดระเบียบในสถานที่และบริเวณบริษัท ซึ่งเป็นกรณีที่ร้ายแรง กรณีผู้คัดค้านยื่นใบลาป่วยอ้างว่าปวดฟันจนปวดศีรษะตามใบลาป่วยเอกสารหมาย ร.11 ก็เป็นการลาป่วยอันเป็นเท็จเป็นกรณีร้ายแรงและทุจริต เป็นการฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของผู้ร้องในการลาป่วย และฝ่าฝืนประกาศเรื่องการจัดระเบียบในสถานที่และบริเวณบริษัทของผู้ร้อง 

 

ผู้คัดค้านพูดโทรโข่งที่หน้าประตูโรงงานของผู้ร้อง ถือได้ว่าเป็นการกระทำในสถานที่และบริเวณของบริษัทผู้ร้องด้วย พฤติกรรมของผู้คัดค้านไม่เป็นการประพฤติตนให้สุภาพเรียบร้อย เชื่อฟัง ให้เกียรติ ไม่ก้าวร้าวและแสดงความนับถือต่อผู้บังคับบัญชาหรือผู้ที่ดำรงตำแหน่งงานสูงกว่าตน ไม่ปฏิบัติตามระเบียบการทำงาน ไม่รักษาความสามัคคี จงใจทำให้บริษัทได้รับความเสียหาย ฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานหรือประกาศของบริษัทที่ห้ามพนักงานจัดประชุม นัดชุมนุม ภายในบริษัท ก่อนได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากบริษัท ห้ามใช้เครื่องขยายเสียง เช่น โทรโข่ง เครื่องมือ หรืออุปกรณ์ใดๆ พูดหรือประกาศในบริษัท โดยมิได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากบริษัท เป็นการฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน   ข้อ 9.1.2 ข้อ 9.1.9 ข้อ 9.1.14 ข้อ 9.1.17 ข้อ 9.2.3 ข้อ 9.3.2 และ 9.3.4 ประกาศ เรื่อง การจัดระเบียบในสถานที่และบริเวณบริษัท ข้อ 1 ข้อ 5 ข้อ 6 และข้อ 7 ตามเอกสารหมาย ร. 3 และ ร. 6 ทั้งยังเป็นการกระทำความผิดกรณีร้ายแรงที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องเลิกจ้างผู้คัดค้าน ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย

 

 



 

รวบรวมโดยนายไพบูลย์  ธรรมสถิตย์มั่น 

www.paiboonniti.com 

Code : 30